De aanleg van zo’n grote tuin is nogal wat werk. We nemen er dus de tijd voor en hebben ons voorgenomen steeds een deel aan te leggen. Onze tuin is nu erg kaal, maar op het land er naast staat het vol met onkruid (distels!). Het zal dus vanzelf wel groen worden, maar op distels zitten we toch niet zo te wachten. De heuvel die we gemaakt hebben met de uitgegraven grond hebben we daarom alvast beplant met een aantal groenbemesters (Japanse haver, lupine, bladrammenas, lucerne). We zien al een heleboel plantjes opkomen. We hopen maar dat ze kunnen wortelen in de harde klei.
De vijver was een tijd lang vrijwel leeg, zoals jullie wellicht hebben gezien. De regen van de afgelopen twee weken heeft echter goed geholpen. De vijver zit nu vrijwel vol. Een stuk dat we gepland hadden als moerastuin is ook half onder gelopen. Het lijkt nu dus echt een vijver zoals we dat in gedachten hadden. En zo waar hebben we deze week al een kikker gesignaleerd in onze sloot. We hebben dus ook al een “tuindier”.
Afgelopen week zijn we heel druk geweest met de aanleg van een speelveldje. We wilden dit graag zo snel mogelijk inzaaien, zodat het ook te gebruiken is tegen de tijd dat we er wonen. Dan hebben de kinderen een plek om te spellen en te voetballen. We moesten daarvoor wel eerst de klei omspitten en wat los werken en egaliseren met tuinaarde. We hebben afgelopen weekend dus heel wat kruiwagens met tuinaarde op het veldje moeten uitspreiden. Dat was zwaar werk, maar vandaag was het dan toch af. Albert en de kinderen hebben vanmiddag het ‘sportveld/recreatie-gras’ ingezaaid.
